Όταν με ρωτάνε γιατί επέλεξα την παιδική λογοτεχνία, η απάντηση είναι ‘’Γιατί μου βγαίνει’’.
Και πραγματικά δεν υπάρχει καμία λογική εξήγηση για έναν συγγραφέα γιατί γράφει. Είναι σαν να τον ρωτάς γιατί έχει έμπνευση, γιατί ελπίζει ή γιατί ονειρεύεται. Και μακάρι να ήξερε και ο ίδιος…
Το γεγονός είναι ότι εκεί που η πένα κολλάει, εκεί που αναρωτιέται και λέει μήπως του τελείωσε η έμπνευση, εκεί επιμένει για να διαπιστώσει ότι όλα είναι εντάξει. Και τελικά συνεχίζει και γράφει!
Έτσι, λοιπόν, και εγώ συνεχίζω με την ευθύνη να μην απογοητεύσω τους μικρούς μου φίλους και την ανάγκη να βουτάω σε διαδρομές του μυαλού και της καρδιάς παιδικές!